HonigHelden!
برای کودکان
!HonigHelden یک مفهوم کل‌نگر است که برای نیازهای فردی کودک تنظیم شده است. تمرکز بر ارائه مراقبت‌های روان‌درمانی فراگیر برای کودکان پناهنده در مدرسه آنها و همچنین مشارکت والدین و معلمان آنها است.
برخی از کودکان بد می‌خوابند، در تمرکز مشکل دارند، زود عصبانی و غمگین می‌شوند، یا اضطرابی دارند که آنها را محدود می‌کند. در رفتار درمانی، هنردرمانی و فعالیت‌های گروهی روانی اجتماعی، کودکان یاد می‌گیرند که با تجربیات خود کنار بیایند و احساس امنیت و ثبات را دوباره به‌دست آورند. در جلسات درمانی به آنها کمک می‌کنیم تا بفهمند: «آنچه احساس می‌کنید واکنشی طبیعی به رویدادی غیرعادی است.»
علاوه‌بر تجربیات آنها، این درمان بر قدرت و منابع فردی کودکان نیز تمرکز دارد.
همراه با کودکان، خانواده‌های‌شان، معلمان و سایر افراد مهم در زندگی‌شان، می‌خواهیم مبنای خود را بر این موارد قرار دهیم و به آنها کمک کنیم تا در آینده با اطمینان بیشتری با استرس مقابله کنند. هدف مشترک ما این است که کودکان را قادر سازیم گذشته را پردازش کنند و با آینده به‌عنوان افرادی قوی، مطمئن و متعادل روبرو شوند.
ما به این کودکان مراقبت ارائه می‌دهیم…
… کودکانی که سابقه مهاجرت داشته باشید.
… کودکانی که والدینی با پیشینه مهاجر دارند (ترومای بین‌نسلی).
… کودکانی که نشانه‌هایی از استرس روانی را در زندگی روزمره مدرسه نشان می‌دهند، مثلاً، به‌دلیل کم‌خوابی، مشکلات تمرکز، پس‌نگاه.
… کودکانی که خارج از سیستم پشتیبانی حرفه‌ای هستند.
فرم PDF را دانلود و تکمیل کنید و با امضا برگردانید
ثبت‌نام کودک
ما در یک خانه زندگی می‌کردیم. (…) سپس دزدها آمدند و خواهرم را کشتند. من عصبانی بودم. من خواب بودم و چیزی نشنیدم.
برای من، این درمورد داشتن زندگی‌ای شاد نیست، مگر ممکن است؟ اما امیدوارم حداقل بتوانم هر از چندگاهی در اعتراض به کسانی که عزیزانم را به قتل رساندند، از یک بارقه شادی و لحظه‌های زیبا لذت ببرم.
من اغلب فکر می‌کنم دارم دیوانه می‌شوم و نمی‌توانم کاری انجام دهم.
من واقعاً پدر و مادرم را دوست داشتم. پدرم همیشه با من شوخی می‌کرد و با هم بازی می‌کردیم. مادرم آشپز فوق‌العاده‌ای بود. من گاهی سعی می‌کنم شبیه او غذا درست کنم، اما بعد غمگین می‌شوم و غذا دیگر مزه چیزی را نمی‌دهد.
یک داستان درمانی معمولی
امین نه ساله اهل سوریه است. خانواده پنج‌نفره او در ابتدا به ترکیه فرار می‌کنند و مجبور می‌شوند مسافت‌های طولانی را با پای پیاده طی کنند. هنگام عبور از ترکیه به یونان، قایق پر ازدحام آنها تقریباً واژگون می‌شود. در یونان، خانواده برای چند ماه قبل از رفتن به آلمان (گاهی پیاده) در کمپ بزرگ پناهندگان زندگی می‌کنند.
تشخیص مبنایی را تشکیل می‌دهد که دوره‌ای را که درمان باید طی کند، تعیین می‌کند. در جلسات متعدد، وضعیت فعلی و زندگی عاطفی کودک شرح داده می‌شود و دلایل مراجعه به روان‌درمان‌گر مشخص می‌شود. براساس تشخیص‌ها می‌توان یک برنامه درمانی فردی تهیه کرد.
در مرحله تثبیت بر ایجاد رابطه‌ای قابل‌اعتماد با درمان‌گر است. کودک (و والدین او) اطلاعات دقیقی درمورد علائم، علل آنها و درمان احتمالی (مداخله روانی-آموزشی) دریافت می‌کنند.
مرحله بعدی در درمان شامل پردازش تروما (قرار گرفتن درمعرض تروما) است. در اینجا، خاطرات، افکار و تصاویر مربوط به رویداد آسیب‌زا باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. رویارویی با تروما تنها زمانی شروع می‌شود که کودک به اندازه کافی احساس امنیت و آمادگی کند. کودک همچنین این گزینه را دارد که هر زمان که بخواهد «ایست» بگوید و تمرین را متوقف کند.
پس از مواجهه با تروما، مرحله ادغام آخرین بلوک ساختمانی تروما درمانی است. اینجاست که کودک یاد می‌گیرد با تجربیات خود در زندگی روزمره کنار بیاید و به «اینجا و اکنون» برسد. در این مرحله می توان روی مسائل دیگری که توسط تروما پوشیده شده است نیز کار کرد.
نتیجه درمان به شکل یک انتقال آرام به زندگی عادی روزمره – بدون درمان- است. اینجاست که مراحل فردی درمان بررسی و ارزیابی می‌شود. اهداف پس از درمان نیز باید مورد بحث قرار گیرد، همراه با راه‌هایی که می‌توان به آنها دست یافت.
Therapielaufzeit
Herkunftsländer
